ΥΠΟΠΤΕΣ "ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ" ΣΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ C4I

Η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου για το C4i, είναι σε δύο σχετικές απανωτές σημειώσεις με ημερομηνίες η πρώτη 10 Οκτωβρίου 2002 και την καταγραφή <<Συνάντηση Μικές (σ.σ. ο ταμίας του Χριστοφοράκου)/ Αθαν./ Γεωργαντ./ Δενδρινός/ Γιαννακός 9.00>> και η δεύτερη την αμέσως επόμενη ημέρα στις 11 του μήνα και με την εξής καταχώριση: <<Συνάντηση Βερελής/ Siecatseck/ Jung/ Fellye/ Gössman/ Romero/ Schmidt/ Κλάδης/ Feldmayer Παπαντωνίου/ Steven Weiss (SAIC) 11.00, τηλ Παπουτσής 16.00)>>.

Το πράγμα ακόμη ήταν στη φάση της διαπραγμάτευσης μεταξύ των κοινοπραξιών της SAIC και της αμερικανικογαλλικής TRS, με μοναδικό αξιόλογα σημαντικό γεγονός μέχρι τότε...

στις 4 Ιουνίου 2002 με την επιστολή εξαναγκαστικής παραίτησης προς το τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, του εκλιπόντος Αλέξανδρου Πολυμενόπουλου, ο οποίος ήταν σύμβουλος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε θέματα ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων ενώ παλιότερα είχε υπηρετήσει επίσης ως σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας επί Άκη Τσοχατζόπουλου (από το 1998 έως το τέλος του 2002).

Περίπου ένα χρόνο μετά την επιστολή, ο Πολυμενόπουλος καταθέτει Μάϊο του 2003 στον αρμόδιο εισαγγελέα Αθανασίου που διεξάγει την προκαταρκτική έρευνα ότι, <<η προσφορά της αντίπαλης εταιρείας (TRS) ήταν τεχνικά πολύ ανώτερη>> και συμπληρώνει: <<ο Ε. Μαλέσιος εισηγήθηκε στο ΚΥΣΕΑ, σε μία συνεδρίαση την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου του 2003, όπου «συμπτωματικά» έλειπαν οι υπουργοί, την επιλογή του προσωρινού αναδόχου>>.

Στις 31 Μαΐου του 2003 η δικογραφία από την έρευνα του εισαγγελέα Αθανασίου πηγαίνει στη Βουλή. Μεταξύ άλλων περιέχεται και η κατάθεση του Βαγγέλη Μαλέσιου, ο οποίος αρνήθηκε με απόλυτα κατηγορηματικό τρόπο ότι με οποιονδήποτε τρόπο παρενέβη υπέρ της μίας ή της άλλης εταιρείας.

Λεπτομέρεια; Στις 15 Απριλίου ο κ. Μαλέσιος είχε υποβάλει την παραίτηση του, όταν έγινε γνωστό ότι <<φιλοξενούνταν>> χωρίς καταβολή ενοικίου στο σπίτι του φίλου του κ. Αθανασούλη, ιδιοκτήτη της εταιρείας ALTEC, που συμμετείχε στην κοινοπραξία της τελικής αναδόχου SAIC.

Η αμέσως επόμενη επίμαχη καταχώρηση χρονολογείται στις 17 Ιανουαρίου του 2003 όπου κι επιγράφεται με εξαιρετικά σιβυλλικό τρόπο: <<Να ερωτηθεί η Μπακογιάννη Σημείωση: ήδη μόνον Kanzleramt (αντίστοιχο Μαξίμου) τέλος Ιανουαρίου για C4i να είναι απαίτηση της Κας Αγγελοπούλου (;)>>.

Στις 6 Φεβρουαρίου στο μαύρο ημερολόγιο της Ζίμενς αναφέρεται ότι: <<Να γίνουν: PC Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, συζήτηση Μαυρίδη για Geiger, τηλέφωνο σε Γείτονα, κινητό S55 γραμμ. Γκραμπόφσκι ΚΥΣΕΑ: Σκανδαλίδης, Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου, επαφή (;) με Βερελή Τσοχατζόπουλο, Einwohnermeldeamt/ Einbuergerungsamt, επαφή με Αντωνακόπουλο (ΟΤΕ)>>.

Ακολουθεί στις 5 Μαρτίου 2003 η καταγραφή <<Επαφή με Κυπραίου, Μπακογιάννη, για επίσκεψη Baumann, Δημακόπουλο, με Σκαρπέλη για συνάντηση, Γείτονας, ΚΥΣΕΑ: Σκανδαλίδης, Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου>>.

Ακριβώς 8 ημέρες αργότερα, έγινε γνωστό ότι, <<ύστερα από Διεθνή Διαγωνισμό και σχετική απόφαση του ΚΥ.Σ.Ε.Α. (υπ αριθμ. 1 Συνεδρίασης 4/13-3-2003) το έργο ανατέθηκε στην Αμερικάνικη εταιρεία SAIC αντί του ποσού των 254.999.000 ευρώ, με βασικούς υπεργολάβους τις εταιρείες SIEMENS, ΔΙΕΚΑΤ, ΠΑΝΟΥ, ΠΟΥΛΙΑΔΗΣ, IBM, ALTEC, και AMS (Αερόπλοιο)>>.

Στις 13 του ίδιου μήνα, ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννος Παπαντωνίου, με απόφασή του, κατακύρωσε την προμήθεια στην Εταιρεία SAIC και την 19-5-2003 υπεγράφη η Σύμβαση μεταξύ του ΥΠ.ΕΘ.Α. (Γενικός Γραμματέας Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων) και της εταιρείας αυτής. Με την ίδια απόφαση ανατέθηκε στη Διεύθυνση Ασφαλείας Ολυμπιακών Αγώνων (Δ.Α.Ο.Α.), η παρακολούθηση και παραλαβή του Έργου C4I. Εν συνεχεία η Δ.Α.Ο.Α. συγκρότησε Επιτροπή Ελέγχου και Παραλαβής Προμήθειας στην οποία διατέθηκαν τεχνικοί και νομικοί Σύμβουλοι για την υποστήριξή της.

Στις 20 Μαΐου, διαβάζουμε και πάλι στο ημερολόγιο. <<Να γίνουν: Έμβασμα σε ΔΕΗ Μονάχου, ράδιο, κοινόχρηστα, κλπ. ΚΥΣΕΑ \: Σκανδαλίδης/ Τσοχατζόπουλος/ Παπαντωνίου, επαφή με Θέμελη, Δούκα, Δρυμιώτη, Αποστολάκο, Ρόβλια, Einwohnermeldeamt/ Einbuergerungsamt>>.

Υπενθυμίζεται ότι το σκάνδαλο της Ζίμενς άρχισε να εξετάζεται εκ νέου στην Ελλάδα στα μέσα του 2005, μετά από απανωτά δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου για μίζες της εταιρείας Thales στην Σιγκαπούρη και στην Ελλάδα για την ανάληψη μετά από … μειοδοτικούς <<διαγωνισμούς>> λεόντειων συμβάσεων.

Μάλιστα, ακολούθησε τον Οκτώβριο δημοσίευμα της Λε Μοντ, στο οποίο ο κ. Παπαντωνίου <<φωτογραφήθηκε>> από πρώην διευθυντικό στέλεχος της Thales για χρηματισμό. Αρχικά φέρεται να είχε πει ότι <<χτυπήσαμε με την αμερικάνικη Raytheon (κοινοπραξία TRS) στην Ελλάδα ένα έργο για την Ολυμπιακή Ασφάλεια, εκεί όμως δεν μπορέσαμε να πάρουμε τη δουλειά, επειδή η κοινοπραξία που χτύπησε τη δουλειά, «τάισε πολύ ψηλά>>.

Επειδή όμως, όπως υποστήριξε, δεν έμειναν ούτε και οι ίδιοι με … άπραγοι και με δεμένα τα χέρια να περιμένουν το μοιραίο, είχαν κάνει τις στρατηγικές κινήσεις τους κάτω από το τραπέζι. Κι αυτό που είπε ότι πήραν ως αντάλλαγμα, ήταν το συμβόλαιο για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών φρεγατών, παρά τις αντιρρήσεις του τότε αρχηγού ΓΕΝ. Όπως έλεγαν ανώτατα στελέχη του Επιτελείου, <<ο εκσυγχρονισμός στοίχισε παραπάνω απ’ ότι αν αγοράζαμε καινούριες>>. Ο κ. Παπαντωνίου αντέδρασε καίρια και δικαιώθηκε από τη Γαλλική Δικαιοσύνη.

Ως συμβατική ημερομηνία ολοκλήρωσης και παράδοσης του έργου C4I, ορίστηκε η 28-5-2004, πράγμα το οποίο δεν κατέστη εφικτό, καθόσον η ανάδοχος εταιρεία δεν είχε αναπτύξει στον απαιτούμενο συμβατικό βαθμό τα πληροφοριακά υποσυστήματα που αποτελούν την καρδιά του όλου συστήματος.

Τροποποιήσεις

Μετά τη σύμβαση που έγινε όπως έγινε, οι σχετικές με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων <<επαφές>> που εντοπίζονται στο ημερολόγιο, είναι στις 16 Ιουλίου 2003 <<Δενδρινός τελείωσε με Sikaczek, τηλέφωνο από Καρτάλη Γ. Γρ.Ολυμπ. Αγώνων υπ. Πολιτισμού κα Καραμολέγκου για κινητό>>, στις 5 Αυγούστου, <<Τσενές, ταξίαρχος διευθ. Ασφαλ. Ολυμπ. Αγώνων, Κωνσταντινίδης υποστράτηγος θέλει να του μιλήσει>>, στις 28 Αυγούστου, <<τηλ. Γκίκας, Οικ. Διευθ. Ολυμπιακών Αγώνων, κα Σακελαρίου>> και στις 4 Νοεμβρίου, <<Πρόεδρο (Μητσοτάκη), επαφή με Τζανετάκη, δ/νση + τηλ γραφείο αρχιεπισκόπου, φαξ Αλληλεγγύη κα Βασιλείου, Ζαφειριάδης Μπακογιάννη σημείωμα με προδιαγραφές του TETRA για τη δημοτική αστυνομία>>.

Στις 23 Δεκεμβρίου η αρχική σύμβαση υπέστη την 1η τροποποίηση για αντικατάσταση λογισμικού και αντικατάσταση της υποδομής του συστήματος TETRA. Η τροποποίηση αυτή είχε ως συνέπεια να μειωθεί κατά 3.066.750 ευρώ το συμβατικό τίμημα (254.999.000) και να διαμορφωθεί στο ποσό των 251.932.250 ευρώ.

Στις 7 Μαρτίου τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας αναλαμβάνει η Ν.Δ. και ένα μήνα μετά γίνεται η 2η τροποποίηση <<για αντικατάσταση ορισμένων υποπρομηθευτών του έργου, κατόπιν αιτήματος της SAIC και σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση, χωρίς μεταβολή των οικονομικών στοιχείων>>.

Στις 16 Απριλίου κι ενώ οι προθεσμίες πιέζουν (σ.σ. στις 28 Μαΐου 2004 έπρεπε το C4i να παραδοθεί προς χρήση με το κλειδί στο χέρι, γίνεται συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων της οργανωτικής επιτροπής <<Αθήνα 2004>>, των αναδόχων, του ΟΤΕ και αξιωματικών της διεύθυνσης Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων, σχετικά με έλεγχο προόδου για την υλοποίηση υποσυστημάτων TETRA, του Ολυμπιακού Κέντρου Ασφάλειας και καμερών (CCTV), όπου διαπιστώθηκε από τους υπηρεσιακούς παράγοντες ότι η SAIC <<αδυνατεί να τα παραδώσει στη συμβατική προθεσμία>>. Την ίδια ακριβώς ημέρα, όλως τυχαίως ο Χριστοφοράκος έχει … επαφή με <<Δούκα, Μπακογιάννη, Kutschenreuter, Παμπούκη, Αγγέλου>>. Στις 21 Μαΐου στο μεταξύ, γίνεται το πρώτο ραντεβού με <<Βουλγαράκης, υπ. Δημοσίας Τάξης>>.

Στις 23 Ιουνίου, ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Χρήστος Μαρκογιαννάκης ο οποίος ανέλαβε το βάρος των νομικών και τεχνικών διευθετήσεων, αποστέλλει επιστολή προς τον κ. Βουλγαράκη, όπου τον ενημερώνει σχετικά με την καθυστέρηση κατασκευής των υποσυστημάτων και προτείνει να θεωρηθεί η μη ύπαρξη της διαλειτουργικότητας ως μη σημαντικό στοιχείο, να πληρωθούν στην εταιρεία τα 31.000.000 ευρώ και να συνεχιστεί η κατασκευή του έργου.

Ακολουθεί δύο ημέρες μετά (25 Ιουνίου) η 3η τροποποίηση της σύμβασης για την αντικατάσταση εξοπλισμού διαφόρων υποσυστημάτων, χωρίς μεταβολή των οικονομικών στοιχείων. Την 1η Ιουλίου γίνεται νέα τεχνική δοκιμή σε επιλεγμένα από τη Ζίμενς Ολυμπιακά Επιχειρησιακά Κέντρα με βασικούς διαχειριστές και χρήστες τεχνικούς της γερμανικής εταιρείας. Ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες και όπως προέκυψε από την αξιολόγηση των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων, το C4i δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις και κρίθηκε ακατάλληλο.

Στις 7 του μήνα όμως, υπογράφεται για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου από Μαρκογιαννάκη, Ευαγγελίδη, Κωνσταντινίδη και Καπράλο, το μνημόνιο προσωρινής παραλαβής του συστήματος μέχρι τη 1 Οκτωβρίου 2004. Μέχρι και τη τελετή λήξης και των Παραολυμπιακών Αγώνων δηλαδή.

Ακολουθεί απόρρητη επιστολή Μαρκογιαννάκη προς το ΓΕΕΘΑ με την οποία εισηγείται <<να παραληφθεί προσωρινά το C4i για χρήση και λειτουργία έως είχε μέχρι την 20-7-2004, δεδομένου ότι την 1-7-2004 εκρίθη από το Υ.Δ.Τ. ως επαρκούς καταλληλότητας και λειτουργικότητας. Μέχρι 10-8-2004 (σ.σ. 3 μέρες πριν από τη τελετή έναρξης δηλαδή) ολοκλήρωση των ενεργειών για την ένταξη των πρόσθετων τροποποιήσεων και νέων έργων στη σύμβαση>>.

Η εισήγηση εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ με την υπ’ αριθμόν 1 της 9ης /21-7-2004 απόφαση και η SAIC πήρε τα 31.000.000 ευρώ, <<που εκβιαστικά ζητούσε και δεν προχωρούσε το έργο>>, όπως έλεγε ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης.

Μετά ταύτα, προκύπτει η 4η κατά σειρά τροποποίηση στις 5 Αυγούστου, 8 ημέρες πριν από την έναρξη για ένταξη στο έργο C4I των εργασιών αναβάθμισης κτιριακών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων στο αστυνομικό μέγαρο της λεωφόρου Αλεξάνδρας, οι οποίες κρίθηκαν απαραίτητες για την αποτελεσματική λειτουργία των Συστημάτων στο Ολυμπιακό Κέντρο Ασφάλειας. Η τροποποίηση αυτή είχε ως συνέπεια την αύξηση του συμβατικού τιμήματος, κατά 7.100.000 ευρώ, με συνακόλουθη αύξηση του συνολικού τιμήματος στο ποσό των 259.032.250 ευρώ.

Μεταολυμπιακές … Μαρμαρυγές

Με τη τελετή λήξης των Ολυμπιακών και των Παραολυμπιακών Αγώνων και όσο προσεγγίζεται η ημερομηνία της τελικής δοκιμής, αρχίζουν νέες αρρυθμίες. Στις 17 Σεπτεμβρίου κατόπιν εισηγήσεων, ανατίθεται αντί 220.000 ευρώ στη Ζίμενς η απεγκατάσταση εξοπλισμού C4i από 128 Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις. Έτσι, επιτεύχθηκε ένας βασικός στόχος της κοινοπραξίας.

Δεν θα μπορούσε να γίνει η γενική δοκιμή την 1η Οκτωβρίου και το πιο σημαντικό, ήταν πλέον αδύνατο να κριθεί η βασική επιλογή προμήθειας του C4i. Η διαλειτουργικότητα όλων ανεξαιρέτως των εγκατεστημένων υποσυστημάτων. Έτσι έσπασε και η δομική βάση της αρχικής συμφωνίας που προέβλεπε συνολική και όχι ανά τμήμα- υποσύστημα παραλαβή.

Η γενική δοκιμή για την παραλαβή του συστήματος (1 Οκτωβρίου) φυσικά ουδέποτε έγινε όπως προβλέφθηκε στην 3η τροποποίηση της σύμβασης και 4 ημέρες μετά, ο κ. Μαρκογιαννάκης δέχεται εισήγηση από τους εντεταλμένους αξιωματικούς Κωνσταντινίδη και Σουπιώνη, <<η δοκιμή να προσδιοριστεί μετά από κύκλο συζητήσεων με SAIC- Siemens και αφού προηγουμένως η SAIC διαβεβαιώσει ότι είναι έτοιμη να εκτελέσει τις εκκρεμότητες της>>!

Στις 13 Οκτωβρίου στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου διαβάζουμε <<Σημαντικό ΜΙΚΕΣ (σ.σ. ο ταμίας του Φον Δημητράκη) για ΣΑΟΕ, KPMG McH για C4i, ερώτημα για το C4i>>. Την ίδια πάνω κάτω χρονική περίοδο, ο ισχυρός άνδρας της Ζίμενς στην Ελλάδα, ζητά από τον Κουτσενρώυτερ χρήματα για να πάρουν τα 30.000.000 ευρώ.

Ακολουθεί 13 ημέρες αργότερα (26 Οκτωβρίου) επιστολή Μαρκογιαννάκη στη SAIC, με χλιαρή απάντηση στους εκβιασμούς της Ζίμενς ότι <<θα ρίξει τους διακόπτες του TETRA>>.

Στις 22 Νοεμβρίου ακολουθεί εισηγητικό της διεύθυνσης Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων να μην κηρυχτεί έκπτωτη η SAIC και να δοθεί δίμηνη παράταση για την περάτωση του έργου και στις 28 Νοεμβρίου ο Μαρκογιαννάκης ζητά από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας … εξάμηνη παράταση! Την ίδια ημέρα ο Χριστοφοράκος παραθέτει γεύμα στο Βουλγαράκη.

Οι ίδιοι αξιωματούχοι πάντως που πρόταξαν ως λύση τη δίμηνη παράταση και συμμετέχουν ταυτόχρονα στην Επιτροπή Παραλαβής, με έγγραφο τους στις 26 Νοεμβρίου, ζητούν να κηρυχτεί η SAIC έκπτωτη. Στις 30 Νοεμβρίου, διεύθυνση Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων, ζητά από την Επιτροπή Παραλαβής να <<επιταχυνθούν οι διαδικασίες ολοκλήρωσης της υλοποίησης της σύμβασης>>.

Το πράγμα αρχίζει και γέρνει πλέον επικίνδυνα. Στις 6 Δεκεμβρίου ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας στέλνει επιστολή στο Βουλγαράκη και του επισημαίνει τις ευθύνες της διεύθυνσης Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση του και προτρέπει τον αποδέκτη της επιστολής να προσφύγει στο ΚΥΣΕΑ. Παράλληλα σπεύδει ν’ αδειάσει το Μαρκογιαννάκη, επισυνάπτοντας την επιστολή του με την οποία εισηγήθηκε την εξάμηνη παράταση.

Στις 27 Μαΐου 2005 ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Δημήτρης Παπαγγελόπουλος διατάσσει ποινική προκαταρκτική έρευνα για την προμήθεια του συστήματος C4i ύστερα από δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για <<σκάνδαλο πρώτου μεγέθους>>. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για παράνομη, παράτυπη και σκανδαλώδη σύμβαση που ζημίωσε στον υπερθετικό βαθμό το ελληνικό δημόσιο. Η έρευνα ολοκληρώνεται το Φλεβάρη του 2006 και διαβιβάζεται στη Βουλή ποινική δικογραφία προκειμένου με το νόμο περί ευθύνης υπουργών να διερευνηθεί εάν τελέστηκαν αξιόποινες πράξεις από τον, πλέον πρώην (παραιτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2006 ελέω Ξεκουκουλωτάκη) υφυπουργό Χρήστο Μαρκογιαννάκη σχετικά με την προμήθεια του συστήματος C4i.

Σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα, διερευνήθηκε η φερόμενη <<ως απιστία με περιουσιακή ζημιά υπερβαίνουσα το ποσό των 75.000 ευρώ>> από τα μέλη της Διεύθυνσης Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων Ν. Σουπιώνη, Σ. Σπανό και Β. Κωνσταντινίδη. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, προέκυψαν στοιχεία <<που καθιστούν την τέλεση αξιόποινων πράξεων από τον υφυπουργό Δημόσιας Τάξης Μαρκογιαννάκη>> Η δικογραφία μπήκε στο αρχείο, ενώ το θέμα δε συζητήθηκε στη Βουλή.

Ο ίδιος ο Χρ. Μαρκογιαννάκης στις 14 Φλεβάρη 2006 είχε δηλώσει: <<Είναι γεγονός ότι ανέλαβα πρωτοβουλίες πολλές φορές εκτός γράμματος της σχετικής σύμβασης, με γνώμονα μόνο την αποφυγή του διασυρμού της χώρας από τυχόν ενδεχόμενο της ματαίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες μου νομιμοποιήθηκαν με απόφαση του ΚΥΣΕΑ>>.

Στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου διαβάζουμε στις 11 Μαρτίου 2005 μια υπό τύπον δραματική καταχώρηση: <<Τηλέφωνο από κα Μπακογιάννη, συνάντηση σε ΑΛΕΑ; Από Μικέ: επίμονα ζητά Kopre από το Subcontract C4i (TETRA) Schimdt- SFS προκειμένου ν’ αποφανθεί αν θα μπορέσει η SFS να αγοράσει τις μελλοντικές απαιτήσεις, ερχόμενη Πέμπτη- Παρασκευή, (αν δεν πάρουν το Contact δεν έχει νόημα να έρθουν), για τρίπλα 2-3-4-5 δικαιώματα + υποχρεώσεις της Ζίμενς και δικαιώματα του πελάτη>>. Θυμίζουμε πως ο Μικές είναι ο ταμίας του Χριστοφοράκου.

Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 27 Απριλίου, το τοποίο παραμένει … γκρίζο: <<Σπανουδάκης/ Δενδρινός/ Χρ. Σε Πεντελικό, επαφή με Αλογοσκούφη, Jung, ελικόπτερο 9.30. Καντούνης ρωτάει 1) αν στα BTAs θα δώσουμε τις πληρωμές που δώσαμε στην κ. Meeyer στις 8 Μαρτίου ή να κάνουμε μία χειρότερη πρόβλεψη, αύριο πρέπει να υποβληθούν και είναι σε επαφή με Αθανασ. 2) για τον επόμενο χρόνο είχαμε νούμερα για το C4i αλλά ο Νίκας έχει κάνει πολύ συντηρητική πρόβλεψη. Θέλει οδηγίες>>.

Την ίδια περίπου χρονική περίοδο, ο Φον Δημητράκης επισκέπτεται τον Κουτσενρώυτερ και του ανακοινώνει ότι χωρίς μαύρες πληρωμές, η Ζίμενς δεν θα πάρει τα 30.000.000 ευρώ.

Ακολουθεί στις 30 Μαΐου η καταγραφή <<Τηλ. από Βουλγαράκη. Από Μικέ: Συμβόλαιο C4i σε CF (Strlp) να στείλουμε το ίδιο που στείλαμε στην SFS το ζήτησε η Strlp με NDA (Non- disclosure agreement) ο σκοπός είναι η μεταχείριση των σκοπών του ισολογισμού (Bilanziele Behandlung)>>.

Την αμέσως επόμενη ημέρα διαβάζουμε <<Υπ Δημ Τάξης Harte τον κάλεσαν σήμερα για πιθανή επέκταση του C4i γι αυτό δεν μπορεί να παρευρεθεί, ταχυδρομείο σε «Αλληλεγγύη» 9.30. Σημ. Υπ. Εξωτερικών>>, ενώ στις 16 Ιουνίου, <<τηλέφωνο από Βουλγαράκη, Αλογοσκούφη, επιστολή Βουρλούμη προετοιμασία από Ρουσόπουλο (της ΖΙΜΕΝΣ) + Μαυρίδη>>.

Στις 17 Νοεμβρίου 2005 ακολούθησε απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σύμφωνα με την οποία <<το χρηματικό ένταλμα πληρωμής αρ. 36 του οικονομικού έτους 2003 με 63.109.140 ευρώ που αφορούσε τακτοποίηση πληρωμών για το έργο, δεν ήταν νόμιμο>>.

Στις 17 Νοεμβρίου του 2006, ο διευθυντής τμήματος Οπτικών Δικτύων και Περιαγωγής Ράινχαρντ Σίκατσεκ, κατέθεσε στην εισαγγελία Μονάχου πως σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, <<θα χρειαστούν ακόμα 10.000.000 ευρώ για να πάρει η Ζίμενς τα χρήματα της για το C4i>>.

Μύλος.

Η παραλαβή

Με κυβέρνηση και πάλι τη Ν.Δ. αλλά στο τιμόνι αυτή τη φορά του υπουργείου δημόσιας Τάξης τον Βύρωνα Πολύδωρα, υπογράφεται στις 29 Μάρτη 2007, η τελική συμφωνία για το σύστημα C4i. Η υπογραφή έγινε παρουσία του Αμερικανού πρέσβη Τσαρλς Ρις και ήταν η 5η κατά σειρά τροποποίηση της αρχικής σύμβασης που είχε υπογραφεί από το ΠΑΣΟΚ στις 19 Μαΐου του 2003.

Στις δηλώσεις του ο Πολύδωρας λίγο ασχολήθηκε με αυτή καθαυτή τη σύμβαση, καθώς εστίασε στο πνεύμα και στη φιλοσοφία της <<επιδίωξης να προαχθούν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις με αυτή τη σύμβαση και όχι να διαταραχτούν>>, εννοώντας εμμέσως πλην σαφώς αυτό που κάποτε είχε πει από το βήμα της Βουλής ως πρωθυπουργός ο Σημίτης. <<Με το C4i και την αμερικάνικη κοινοπραξία SAIC, η Ελλάδα αγόρασε ειρήνη>>.

Από την ενεργοποίηση της Σύμβασης (28-5-2003) ο έλεγχος της προόδου του έργου γινόταν κατά τη σχετική ανακοίνωση, <<μέσω των προβλεπομένων από τη Σύμβαση ασκήσεων και δοκιμών αποδοχής των υποσυστημάτων, η επιτυχής εκτέλεση των οποίων αποτελούσε προϋπόθεση των σταδιακών πληρωμών. Μέχρι σήμερα από τις 7 προβλεπόμενες πληρωμές, έχουν καταβληθεί οι τέσσερις εξ’ αυτών, ήτοι ποσό 118.279.575 ευρώ (ήτοι πληρωμές γινόμενες στις 20-6-2003, ποσό 47.331.855 ευρώ, στις 31-10-2003 ποσό 15.777.285 ευρώ, στις 19-2-2004 ποσό 23.665.928 ευρώ και στις 20-7-2004, ποσό 31.554.570 ευρώ), που αντιστοιχεί στο 75% του συνολικού τιμήματος, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό, τα ποσά που αφορούν την παροχή υπηρεσιών TETRA και τη συντήρηση του συστήματος C4I. Για το ποσό αυτό, από τη SAIC, έχουν κατατεθεί υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, ισόποσες εγγυητικές επιστολές, οι οποίες δεν έχουν επιστραφεί. Επιπλέον έχει καταβληθεί (στις 27-8-2004) στη SAIC, ποσό 3.550.000 ευρώ, που αντιστοιχεί στο 50% του συνολικού τιμήματος, για τις εργασίες αναβάθμισης της Γ.Α.Δ.Α. και για το οποίο επίσης κατατέθηκε ισόποση εγγυητική επιστολή>>.

Του Γιώργου Καραϊβάζ

.