ΝΟΜΟΣ ΥΠΕΡ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Ψηλότερο ηλεκτρονικό φράχτη, αντί "λείανσης" των νομικών εμποδίων στις άρσεις του απορρήτου των επικοινωνιών, ύψωσε τελικά ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος του υπουργείου Δικαιοσύνης για κατακράτηση δεδομένων τηλεφωνίας και ίντερνετ για τουλάχιστον ένα χρόνο στα αρχεία και στις βάσεις δεδομένων των πάροχων εταιρειών, καθώς γίνεται ευθεία παραπομπή στο νόμο 2295 του 1994, ο οποίος παρέχει δυνατότητες άρσεων, μόνο στα κακουργήματα.
Το εξωφρενικό για τα στελέχη της αστυνομίας είναι ότι προωθείται τροπολογία με την οποία θα ενσωματωθεί το...
αδίκημα της πειρατείας που θίγει τα πνευματικά δικαιώματα και όχι το πλέγμα όλων εκείνων που στρέφονται ακόμη και κατά της ζωής. Όπως λέγεται, ο νόμος έρχεται αρωγός και προστάτης στα συμφέροντα των εταιρειών που χάνουν έσοδα από την παράνομη διακίνηση CD και DVD, ενώ αγνοεί επιδεικτικά τις κραυγές αγωνίας των πολιτών.
Ως πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρονται διακεκριμένες περιπτώσεις τηλεφωνικής ή μέσω ίντερνετ περιπτώσεις ωμών εκβιασμών κι απειλών κατά ζωής του ίδιου του άμεσου αποδέκτη και κατώ μελών των οικογενειών τους σε βάρος ατόμων με έντονη κοινωνική παρέμβαση, για τα οποία ενώ οι αμερικάνικες εταιρείες και υπηρεσίες έχουν δώσει IP και όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά στοιχεία, οι ελληνικές εταιρείες αρνούνται να συνεργαστούν και ν' αποκαλύψουν τη ταυτότητα του χρήστη, επικαλούμενες τις αγκυλώσεις του νόμου.
Σύμφωνα δε με όσα διαρρέουν ένθεν κακείθεν στελέχη όλων των υπηρεσιών της Ασφάλειας, αυτό που απομένει είναι το "μαγαζί να βάλει λουκέτο" μπροστά στο αδήριτο δεδομένο της αδυναμίας διερεύνησης εκκρεμών υποθέσεων. Ο νόμος, όπως υποστηρίζουν για να γίνουν περισσότερο πειστικοί, "μας δίνει δικαίωμα διερεύνησης ενός αδικήματος αφού αυτό έχει διαπραχτεί, ακόμη κι αν υπάρχει περίπτωση αποτροπής του, από τη στιγμή που προϋπάρχουν απειλές κι εκβιασμοί".
Ο νόμος Καστανίδη που αναγκάζει της εταιρείες παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας και ίντερνετ και προβλέπει τη διατήρηση όλων των ηλεκτρονικών δεδομένων σε βάση για διάστημα τουλάχιστον 1 έτους, έρχεται να εναρμονίσει το εθνικό νομικό πλαίσιο με σχετική ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία συντάχθηκε αμέσως μετά τις επιθέσεις της Αλ Κάιντα στις 7 Ιουλίου του 2005 (7/7 bombings) με στόχο το δίκτυο της μαζικής μεταφοράς στην βρετανική πρωτεύουσα, στη διάρκεια της πρωινής ώρας αιχμής.
Η τωρινή παραπομπή στο νόμο 2295/1994 όμως, έρχεται ουσιαστικά να καταργήσει τις δύο διαδοχικές γνωμοδοτήσεις των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, Γιώργου Σανιδά και Ιωάννη Τέντε, ο οποίες άφηναν ανοιχτές χαραμάδες στις αρμόδιες διωκτικές υπηρεσίες να ξεπεράσουν τους σκόπελους της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, για διερεύνηση υποθέσεων όπως αυτές που προεκτέθηκαν ή ακόμη χειρότερα, για τις απειλές κατά ανήλικων με το γνωστό cyberbullying.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, προετοιμάζονται από πολλές αστυνομικές αρχές υπομνήματα προκειμένου να προωθηθούν προς την κυβέρνηση, το υπουργείο Δικαιοσύνης και ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που θα ικανοποιεί στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας και του πολίτη, πέρα από αυτά των εταιρειών.

Του Γιώργου Καραϊβάζ


.