ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ 2-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ

Από το Φεβρουάριο του 2009 η Ελλάδα ξεκίνησε να μεταβάλλεται σε απέραντη «χωματερή» συγχώνευσης του μεγαλύτερου όγκου των οικονομικών προσφύγων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μερικώς υπαίτια για τη διαρκή μετάθεση στην χώρα του ζητήματος συνολικής διαχείρισης του προβλήματος, εμφανίζεται η συνθήκη του Δουβλίνου που υπογράφηκε το 1994 μεταξύ των αρμόδιων εκπροσώπων των τότε χωρών μελών στην πρωτεύουσα της Ιρλανδίας και μετατράπηκε το 2003 σε καταστατικό ευρωπαϊκό κανονισμό.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση αποτελεί περισσότερο από ποτέ σήμερα μια υπόμνηση για το πώς η Ευρώπη αφενός χαράζει με...
υστερόβουλη συνέπεια τη μεταναστευτική πολιτική της ώστε η … «Άριοι» να μην μολυνθούν από αλλότριες φυλετικές προσμίξεις, αφετέρου ότι η χρησιμότητα της Ελλάδας ως ακριτικό σύνορο της Ε.Ε., προσδιορίζεται και ολοκληρώνεται στο συστατικό στοιχείο της «χωματερής».
Η τεκμηρίωση του σχετικού επιχειρήματος, έρχεται μέσα από τα στοιχεία και από τις αναλογιστικές μελέτες αυτού του ίδιου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα της Ε.Ε. του πολυδιαφημισμένου FRONTEX δηλαδή.
Για το 2008, σύμφωνα με στοιχεία τα οποία επεξεργάστηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Οργανισμού για το τρίμηνο Ιουλίου, Αυγούστου και Σεπτεμβρίου, προέκυψε ότι η Ελλάδα υποδέχτηκε το 47% του συνόλου των λαθρομεταναστών που προσπάθησαν να μπουν παράνομα στην Ευρωζώνη.
Όπως αποφάνθηκαν τότε, μέσω Ιταλίας επιχείρησε ένα 25% να διαπεραιωθεί στη Γηραιά Ήπειρο και ένα άλλο τμήμα του μεταναστευτικού ρεύματος της τάξης του 15%, το αποπειράθηκε μέσω Ισπανίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων απάτριδων, προήλθε από ασιατικές χώρες, ενώ το υπόλοιπο 13% προσπάθησε να μπει από αφύλακτες πύλες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, με παραδοσιακά χαμηλά ούτως ή άλλως ποσοστά υποδοχής μεταναστευτικών ροών.
Δείτε τώρα πως η κατάσταση αντιστρέφεται ακριβώς ένα χρόνο μετά και πως οι κουτόφραγκοι μας έπιασαν στην κυριολεξία κορόιδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου οιωνοσκόπου Οργανισμού, το 2009 η Ελλάδα υποδέχθηκε το 75% της μη νόμιμης μετανάστευσης που εκδηλώθηκε σε όλο το εύρος των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ για το 2010 το ποσοστό αυτό αναμένεται να κυμανθεί ή και να ξεπεράσει το 80%.
Τι λοιπόν συνέβη; Η Ισπανία έβαλε φράχτες στο Γιβραλτάρ και μαζί με Γαλλία και Ιταλία, συνήψαν ισχυρό σύμφωνο με όλες τις βορειοαφρικάνικες χώρες να λάβουν μέτρα αποτροπής της μετανάστευσης προς αυτές. Την ίδια ώρα, η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την κατάσταση που δημιουργήθηκε, «άνοιξε» το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης για τους υπηκόους των μουσουλμανικών χωρών της βόρειας Αφρικής, οι οποίοι χωρίς βίζα και με το στοιχειώδες ποσό των 60 ευρώ, αποκτούσαν δικαίωμα παρείσδυσης στην Ευρώπη από άλλη, τεθλασμένη οδό.
Έτσι, με αυτές τις αλχημείες και τις προσχεδιασμένες μεθοδεύσεις, αφενός οι κουτόφραγκοι όρθωσαν αδιαπέραστα τείχη στα σύνορα τους, αφετέρου με τη συνθήκη Δουβλίνο 2, μερίμνησαν για την επιστροφή στην Ελλάδα, όλων όσοι θα κυνηγούσαν το όραμα της Εσπερίας.
Ωστόσο, όπως φαίνεται από τα σχετικά στοιχεία, πέρα από το αμιγώς σημειολογικού χαρακτήρα πολιτικό συμπέρασμα, το μεταναστευτικό ζήτημα που ταλανίζει την χώρα δεν εστιάζεται σ’ αυτή καθ’ αυτή τη συνθήκη, καθώς οι ετήσιες επιστροφές αποτελούν σταγόνες στην πλημμυρίδα που πολιορκεί κάθε χρόνο και σπάζει τα όποια νοερά ή υπό κατασκευή φράγματα και φράχτες.
Γιατί πως μπορεί ν’ αντιπαραβληθούν οι 132.524 παράνομοι είσοδοι μεταναστών το 2010 από χερσαία και θαλάσσια σύνορα, με τις 949 επιστροφές των προσφύγων στο πλαίσιο της συνθήκης Δουβλίνο 2 που παρότι κατάφεραν να κάνουν το άλμα προς της Δύση, πιάστηκαν κι επανέκαμψαν ως … αχρεωστήτως παραληφθέντες.
Ας δούμε όμως πριν πάμε στην επεξεργασία των στοιχείων, πια είναι αυτή η τρομερή συνθήκη, που το τελευταίο μήνα υπηρετεί με ανυπόκριτη επιμονή την πολιτική σπέκουλα των κυβερνώντων που μιλούν για την αναγκαιότητα αναθεώρησης ή ακόμη και κατάργησης της, προκειμένου να παρουσιάσουν «απτά» δείγματα δουλειάς πάνω στο μεταναστευτικό ζήτημα που καίει την Ελλάδα.
Πρόκειται λοιπόν για τον κανονισμό 343/2003 του αρμόδιου ευρωπαϊκού Συμβουλίου με τον οποίο καθορίστηκαν τα κριτήρια και οι μηχανισμοί προσδιορισμού του κράτους μέλους το οποίο είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που έχει υποβληθεί σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας.
Σύμφωνα λοιπόν με τον κανονισμό, «τα κράτη μέλη οφείλουν να προσδιορίσουν, στη βάση αντικειμενικών και ιεραρχημένων κριτηρίων, το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου που υποβλήθηκε εντός της επικράτειάς τους. Το σύστημα αποσκοπεί στην αποφυγή του φαινομένου της αναζήτησης του ευνοϊκότερου κράτους υποδοχής (asylum shopping) και συγχρόνως στην παροχή εγγύησης ότι η περίπτωση κάθε αιτούντος άσυλο θα εξετάζεται από ένα και μόνο κράτος μέλος. Αν η ανάλυση των κριτηρίων του κανονισμού υποδεικνύει ένα άλλο κράτος μέλος ως υπεύθυνο, από αυτό το τελευταίο ζητείται να «αναλάβει» τον αιτούντα άσυλο και, κατά συνέπεια, να εξετάσει το αίτημά του. Στην περίπτωση κατά την οποία το εν λόγω κράτος αναγνωρίσει την αρμοδιότητα του, το πρώτο κράτος μέλος οφείλει να εξασφαλίσει τη μεταφορά του αιτούντος άσυλο μέχρι αυτό».
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό, ακόμα και η Βουλγαρία, από την οποία η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια και μέχρι να ολοκληρωθεί η ενταξιακή της πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποδέχτηκε κατά κύματα ολόκληρο μωσαϊκό οικονομικών προσφύγων, που είτε ήταν υπήκοοι της, είτε προέρχονταν από όμορες χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης, έκανε χρήση του δικαιώματος που απέρρευσε υπέρ της από την επαχθή συνθήκη του Δουβλίνο Νο 2 και μας επέστρεψε στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς 11 οικονομικούς μετανάστες.
Πρόκειται για 11 πολίτες που ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι του ξεριζωμού από την κεντρική Ασία, ή από τη Βόρεια Αφρική, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα ως πύλη εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πιάστηκαν λίγο μετά την παραβίαση των συνόρων με τη Τουρκία, υπέβαλαν αίτημα ασύλου και τα στοιχεία μαζί με τα αποτυπώματα τους, καταχωρίστηκαν στο σύστημα Eurodac. Μιας μεγάλης βάσης δεδομένων δηλαδή, για τα δακτυλικά αποτυπώματα των αιτούντων άσυλο και των παράνομων μεταναστών που βρίσκονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κι απ’ ότι διαπιστώνεται, η παρουσία των κομάντο του Frontex, είτε δεν ανέκοψε όπως κοινολογήθηκε τους τελευταίους μήνες τις μεταναστευτικές ροές, είτε περιόρισε σε τέτοιο βαθμό τις παράνομες εισόδους, ώστε να μην καταγραφεί το 2010 μια υπεραυξημένη εισροή σε αδιανόητα ποσοστά και ποσοτικά μεγέθη.
Βέβαια, σε ότι αφορά στις επαναφορές των μεταναστών, στα στατιστικά στοιχεία του πίνακα με τις επιστροφές του Δουβλίνο 2, δεν περιλαμβάνονται οι άμεσες επαναπροωθήσεις που πραγματοποιούνται σχεδόν σε καθημερινή βάση από τα ιταλικά λιμάνια και τα αεροδρόμια.
Κι αυτό γιατί, σα να μη μας έφτανε ο βραχνάς του Δουβλίνο 2, οι κυβερνώντες μας υπέγραψαν διμερή συμφωνία με τον Μπερλουσκόνι ώστε η Ελλάδα να υποδέχεται ως απολωλότες όσους καταφέρνουν ν’ αποδράσουν προς δυσμάς από τα λιμάνια της Πάτρας, της Ηγουμενίτσας και εσχάτως της Κορίνθου.
Οι με το ίδιο μεταφορικό μέσο εκατοντάδες καθημερινά επαναπροωθήσεις, γίνονται εξαιτίας της διακρατικής συμφωνίας στο πλαίσιο της καλής γειτονίας, ώστε να παρακάμπτονται γραφειοκρατικές διαδικασίες και διατυπώσεις που προβλέπει το Δουβλίνο για όλες τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ε.Ε.
Για να είμαστε πάντως δίκαιοι, οι εθνοσωτήρες μας υπέγραψαν συμφωνία επανεισδοχής και με τη Τουρκία, επικαλούμενοι το ίδιο πνεύμα καλής πίστης και γειτονίας. Μόνο που για την περίπτωση τους, τα εξ ανατολών … καρντάσια δεν φάνηκαν τόσο συνεπείς όσο υπήρξαμε εμείς με τους Ιταλούς.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, από τον Απρίλιο του 2002 μέχρι της 30 Αυγούστου 2010, υπεβλήθησαν στην Τουρκία 4.985 αιτήματα επανεισδοχής που αφορούσαν 76.613 αλλοδαπούς, όμως στην πράξη έγιναν αποδεκτά μόνο για 2.520 λαθρομετανάστες.
Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα κινείται και η δεδηλωμένη απροθυμία των Ευρωπαίων μας εταίρων να ικανοποιήσουν τα ούτως ή άλλως απίσχναντα αιτήματα της χώρας μας για επιστροφές σ’ αυτές προσφύγων που υπέβαλαν στην επικράτεια τους αίτημα πολιτικού ασύλου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και πέρσι, που το πρόβλημα της Ελλάδας με το μεταναστευτικό ακούστηκε μέχρι τα πέρατα της Οικουμένης και ανάγκασε τον Frontex με τους Rabbits του (ομάδες ταχείας αντίδρασης) να κατοικοεδρεύσουν στον Έβρο, όπου και α παραμείνουν μέχρι τις 3 Μαρτίου, η Ευρώπη ικανοποίησε λιγότερα από τα μισά αιτήματα της Ελλάδας.
Όπως φαίνεται στο σχετικό πίνακα, από τις 26 υποθέσεις έγιναν αποδεκτά τα αιτήματα για την επιστροφή 11 προσφύγων, ενώ από την αφετηρία έναρξης ισχύος του Δουβλίνο 2, από το Σεπτέμβριο του 2003 δηλαδή, η Εσπερία υποδέχτηκε από την Ελλάδα 40 οικονομικούς πρόσφυγες. Αντιθέτως, στο ίδιο διάστημα «καταχώνιασε» εκ νέου στη χωματερή της 4.794 άτομα.
Σε ότι αφορά στα οικονομικά μεγέθη και σύμφωνα με σχετική απόφαση της αρμόδιας ευρωπαϊκής επιτροπής στο πλαίσιο του προγράμματος για την αλληλεγγύη και τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών, έχει υπάρξει πρόβλεψη χορήγησης στην Ελλάδα του ποσού των 300.000.000 ευρώ για το χρονικό διάστημα 2007- 2013.
Τα χρήματα αυτά θα δοθούν στα 2 από τα 4 ταμεία του προγράμματος τα οποία διαχειρίζεται είτε αυτόνομα η αστυνομία όπως αυτό των Επιστροφών, είτε με άλλα υπουργεία και φορείς όπως των Συνόρων, στο οποίο διατηρούν δικαιώματα το υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και το πρώην Λιμενικό Σώμα.
Υπάρχουν ακόμη το ταμείο Προσφύγων που το διαχειρίζεται το υπουργείο Υγείας και αυτό της Ένταξης το οποίο εντάσσεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Εσωτερικών, όπως ήταν στην προηγούμενη μορφή του ως Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΥΠΕΣΔΔΑ).
Οι πόροι που έχει αποφασιστεί από την ευρωπαϊκή επιτροπή να διατεθούν στη χώρα μας προσδιορίστηκαν με βάση τα πρώτα μη επεξεργασμένα στοιχεία του Frontex και ως εκ τούτου, η εκτίμηση των αρμόδιων παραγόντων είναι πως ενδέχεται ακόμη και να διπλασιαστούν, ενώ το 25% θα καλυφθεί με εθνικά κεφάλαια. Παρότι φαίνεται υψηλό το ποσό δεν είναι, καθώς μόνο για το 2008 το τίμημα που πλήρωσε η χώρα για την απόκρουση των μεταναστευτικών παλιρροϊκών κυμάτων και τη διαχείριση του εισερχόμενου πληθυσμού, ξεπέρασε τα 75.000.000 ευρώ.



πίνακας 1
Οι επιστροφές ανά έτος

α/α έτος αιτήματα επιστροφές
1. 2010 6.822 949
2. 2009 9.508 1.071
3. 2008 5.169 877
4. 2007 3.306 622
5. 2006 1.507 501
6. 2005 1.118 350
7. 2004 2.431 404
8. 2003 347 20


Πίνακας 2
Τα αιτήματα που υπέβαλε η Ελλάδα

α/α έτος αιτήματα μεταφορές
1. 2010 26 11
2. 2009 19 2
3. 2008 46 11
4. 2007 10 2
5. 2006 31 7
6. 2005 37 6
7. 2004 24 0
8. 2003 5 1


Πίνακας 3
Οι επιστροφές ανά χώρα το 2010
Χώρα άτομα
Νορβηγία 225
Αυστρία 156
Ουγγαρία 117
Βέλγιο 77
Σουηδία 61
Γερμανία 55
Γαλλία 49
Ηνωμένο Βασίλειο 47
Ελβετία 43
Ολλανδία 36
Φιλανδία 26
Δανία 19
Βουλγαρία 11
Ιταλία* 7
Πολωνία 6
Σλοβακία 5
Σλοβενία 4
Λουξεμβούργο 2
Τσεχία 2
Ιρλανδία 1

* Τα στοιχεία για την Ιταλία είναι πλασματικά, δεδομένου ότι βρίσκεται σε ισχύ διακρατική συμφωνία άμεσης επαναπροώθησης μεταναστών που πιάνονται σε λιμάνια κι αεροδρόμια




Πίνακας 4
Η είσοδος μεταναστών ανά έτος στην Ελλάδα
α/α έτος αριθμός
1. 2010 132.524
2. 2009 126.145
3. 2008 146.337
4. 2007 112.364
5. 2006 95.239



.